Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.

Duo Reges: constructio interrete. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Contineo me ab exemplis. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico,
praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte
natura per se esse expetenda.

Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de
una voluptate quaeri, de qua omne certamen est?

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.

Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est.

Efficiens dici potest.: Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Bork: Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Nunc agendum est subtilius.: Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;
Certe non potest.: Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Cave putes quicquam esse verius. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Tamen a proposito, inquam, aberramus.
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.